ODPUST KU CZCI ŚWIĘTEJ ANNY
W 1598 roku Piotr Czerny postanowił zbudować nowy drewniany kościół już nie w Nowogrodzie a w Kijanach. Na jego prośbę biskup krakowski Jerzy Radziwiłł przeniósł dekretem z 8 stycznia 1599 roku siedzibę parafii z Nowogrodu do Kijan, obierając jej na patronkę Świętą Annę.
W kościele w Kijanach wizerunek Świętej Anny znajduje się w kaplicy południowej. Jest to ołtarz XIX-wieczny, klasycystyczny z dodanymi uszakami i ornamentem barokowym, gdzie w polu głównym znajduje się obraz św. Anny Samotrzeć z XIX wieku (lub gruntownie wówczas przemalowany). W ołtarzu znajdują się również rzeźby św. Jana Nepomucena i św. Jana Kantego.
Wizerunek św. Anny znajduje się także w zwieńczeniu ołtarza głównego
Niewiele mamy informacji o św. Annie. Ewangelie milczą na jej temat, ale możemy znaleźć je w pismach apokryficznych, pochodzących z początków chrześcijaństwa. Choć nie należą one do ksiąg natchnionych, to zawierają w swojej treści informacje prawdziwe, przekazywane przez Tradycję Kościoła. Najwięcej wiadomości o św. Annie można znaleźć w Ewangelii Jakuba, Ewangelii Pseudo-Mateusza i Księdze Maryi. Najbardziej godnym uwagi wydaje się być pierwsza z tych ksiąg, gdyż pochodzi z roku ok. 150, czyli z samych początków chrześcijaństwa.
Ewangelia Jakuba opowiada, jak Anioł Pański zapowiedział Annie urodzenie potomstwa. Obiecała ona oddać je w darze Panu Bogu, aby Mu służyło przez całe życie. Anna i Joachim byli wtedy już w podeszłym wieku, mieli za sobą ponad 20 lat małżeństwa. Brak potomstwa – uważany wtedy za hańbę i karę Bożą. Anna modliła się takimi słowami: „Panie, Boże wszechmogący, który obdarzyłeś potomstwem wszystkie stworzenia, zwierzęta dzikie i domowe, gady, ryby, ptaki i wszystko to cieszy się ze swego potomstwa, dlaczego mnie jedną odsunąłeś od daru twojej łaskawości? Ty wiesz, Panie, że do początku małżeństwa złożyłam ślub, iż jeżeli dasz mi syna lub córkę ofiaruję je tobie w twym świętym przybytku”.
Bóg wysłuchał tych próśb i posłał swojego Anioła, który powiedział „Anno! Pan wysłuchał twojej modlitwy. Poczniesz i urodzisz, o twoim potomstwie będzie się mówiło po całej ziemi. Oto przychodzi mąż Twój, Joachim, ze swoim stadem”. Tak też się stało. Anna ujrzawszy powracającego męża, wybiegła mu naprzeciw i wychwalała Boga, który jej pobłogosławił, mówiąc Joachimowi: „Oto ja wdowa – już nie jestem wdową, oto ja bezdzietna – poczęłam w łonie”. Małżonkowie nigdy nie przestali wierzyć, że dla Boga nie ma nic niemożliwego. Dziewięć miesięcy później na świat przyszła Maryja.
Kult św. Anny zrodził się przed wiekami wśród ludu, który pragnął mieć w matce Maryi i babci Pana Jezusa szczególną opiekunkę. Św. Annie oddawano pod opiekę rodziny i domostwa, panny młode, małżonków, kobiety oczekujące potomstwa oraz kobiety bezdzietne, matki, babcie oraz wdowy. Świat katolicki czci św. Annę ze względu na Chrystusa, którego jest babcią. Samo zaś imię Anna (hebr. Hannah) znaczy „łaska”.
Uroczystości odpustowe ku czci św. Anny, patronki kościoła Kijańskiego, obchodzone są w najbliższą niedzielę po 26 lipca.
https://www.lubelskieklimaty.pl/atrakcje-turystyczne/koscioly-klasztory-kaplice/979-kijany-kosciol-sw-anny.html
http://www.nasza-arka.pl/2010/rozdzial.php?numer=7&rozdzial=1
