Urodzony dnia 15 kwietnia 1815 r. w Niedrzwicy Dużej. Wyświęcony w 1838 roku. Zmarł w Kijanach 25 października 1898 r. Pochowany na cmentarzu w Kijanach.
Bogucki Stanisław, dominikanin, następnie kapłan diecezji lubelskiej. Szkoły ukończył w Opolu. W 1833 roku wstąpił do dominikanów w Lublinie, wyświęcony na kapłana w 1838 r. W 1841 r. otrzymał stopień lektora teologii. Do 1853 r. uczył młodzież zakonną i tego roku od władz zakonnych otrzymał patent na magistra i doktora teologii. W 1859 r. sekularyzował się i pozostał komendarzem przy kościele filialnym w Ratoszynie. Wtedy Ratoszyn należał do parafii Chodel. W czerwcu 1864 r. został aresztowany i osadzony jako więzień polityczny pod śledztwem wojennym w Opolu. Oskarżono go, że w 1863 r. zbierał od parafian po jednym rublu „na cel niewiadomy”, władze rządowe uznały, że na powstańczy.
Tymczasem ks. Boguckiego robił zbiórkę, ale na cele kościelne: na nowy ołtarz i obraz św. Mikołaja (zamówił go u malarza P. Gałęzowskiego), na malowanie kościoła i odnowienie sprzętów. O swoich działaniach i zebranych sumach powiadamiał on konsystorz lubelski 18 i 28 września 1863 r., by jak pisał „nie być podejrzanym” przez władze. 9 sierpnia 1864 r. pisał z Opola do konsystorza, żeby przedłożono władzom jego raporty, gdyż jest pod śledztwem.
Gdy konsystorz przedstawił komisji śledczej raporty księdza z września 1863 r. o zbiórce pieniędzy na kościół, ks. Bogucki został wypuszczony, ale nałożono na niego 300 rubli grzywny i pozostał politycznie podejrzany. Później notowany jako nieprawomyślny. Od 1865 pracował przy kościołach filialnych w Dorohusku i Wojciechowie, a od 1869 został administratorem w Kijanach. W październiku 1894 r. czytał wiernym manifest cesarski i rotę przysięgi po polsku, zamiast po rosyjsku. Zmarł w Kijanach 25 października 1898 r.
